Jak suszyć warzywa?

Suszenie jest jednym ze sposobów przechowywania warzyw i owoców, dzięki któremu możemy się cieszyć ich smakiem przez cały rok.  Warto więc opanować tę technikę. Musimy jednak pamiętać, iż susząc warzywa i owoce – pozbawiamy je wody, a równocześnie także cennych witamin. Zachowują na szczęście białko, węglowodany oraz kwasy, zyskują też specyficzny smak, przez niektórych uwielbiany.

Dzisiaj podpowiadamy więc, jak suszyć warzywa. Zapraszamy do lektury!

 

Wskazówki odnośnie do suszenia warzyw

Warzywa, które przeznaczamy na susz, najpierw powinniśmy przebrać się, aby usunąć okazy nieprzydatne, następnie umyć je starannie i oczyścić. Do suszenia trzeba wybierać okazy dojrzałe i w pełni zdrowe. Czyścić należy je po wymyciu, aby zapobiec przechodzeniu do wody składników rozpuszczalnych (cukrów, witamin). Okazy większe trzeba pokroić na części.

Niektóre warzywa (np. groszek, kalafior, marchew) wymagają blanszowania (kilkuminutowego obgotowania), co sprzyja zachowaniu naturalnej barwy, przyspiesza suszenie i zwiększa trwałość suszu. Blanszować najlepiej na parze (nie blanszuje się cebuli, porów i pietruszki), a następnie surowiec ususzyć.

Większość warzyw na potrzeby domowe suszy się na powietrzu, w piecu chlebowym, piekarniku lub na płycie kuchennej. Przy produkcji przemysłowej robi się to w suszarniach. Suszyć w słońcu można tylko w ciepłe i słoneczne dni lata lub wczesnej jesieni, najlepiej na sitach ustawionych na pochyłości dachu. Surowiec w tym wypadku narażony jest jednak na zakurzenie oraz zanieczyszczenie przez owady. W razie niepogody sita z suszem trzeba przenieść pod dach.

Można też kupić specjalne urządzenia do suszenia warzyw i owoców, których teraz w sklepach znajdziemy naprawdę sporo.

Przy suszeniu w piekarniku lub na kuchennej płycie nie wolno umieszczać owoców i warzyw bezpośrednio na rozgrzanej blasze. Należy pilnować, aby ich nie zaparzyć, w związku z czym warzywa najbezpieczniej będzie układać na sitach ustawionych jedno na drugim w 3-4 warstwach, a potem przebrać susz i wybrać sztuki przesuszone oraz niedosuszone. Najlepiej przechowywać suszone warzywa w blaszanych pudełkach, z dobrze dopasowanymi pokrywkami, a także w słoikach z nakrętkami – dzięki temu zapobiegniemy ich zawilgoceniu, a w rezultacie rozwojowi pleśni, a także dostaniu się do nich owadów.

Warto wiedzieć:

1. Natkę  kopru,  pietruszki i  selera suszy się umytą i pokrojoną na kawałki długości 2 cm w warstwach nie przekraczających 1-1,5 cm, w temp. 50°C. Liści nie należy suszyć do zupełnej kruchości.
2. Pory myje się, dzieli na części (6-10 mm) i suszy w temp. 50-60°C. Podczas suszenia mogą przywierać.
3. Marchew do suszenia myje się szczotką, ścina wierzchołek i koniec korzenia, obiera i kroi w słupki (4—6 mm) lub w kostkę (5-10 mm), blanszuje 1-2 minuty, chłodzi i rozsypuje na sitach w ilości 5 kg na 1 m2 powierzchni. Suszyć należy w temp. 70°C. Gotowy susz jest elastyczny i lekko łamliwy. Wymaga starannego opakowania (łatwo wchłania wilgoć).
4. Pietruszkę przed suszeniem myje się, odcina wierzchołki, kroi w słupki (5 mm grubości) i suszy w temp. 50°C, później 60°C. Wysuszona łatwo się kruszy. Korzeni nie należy obierać.
5. Korzenie selera szoruje się, kroi, blanszuje 90 sek. i suszy w temp. 60°C.
6. Wyłuskany zielony groszek blanszuje się 3—5 minut, schładza, rozkłada na sitach warstwą 2 cm i suszy w temp. 40°C. Susz jest pomarszczony, ma ciemnozielone zabarwienie i przyjemny zapach.
7. Oczyszczoną cebulę kroi się w plastry (4-6 mm) bądź w kostkę (10 mm) i suszy w temp. 50-60°C. Podczas suszenia może przywierać. Susz ma barwę od białej do zielonkawoniebieskiej. Lekkie podrumienienie jest dopuszczalne. Smak i zapach nie powinny wykazywać obcych naleciałości.
8. Kalafior do suszenia dzieli się na cząstki (ze skróconą nóżką do 1,5 cm) średnicy nie większej niż 2 cm (większe dzieli się wzdłuż). Pozostałe mięsiste części suszy się w postaci słupków (oddzielnie). Blanszuje się 2—4 min., chłodzi i suszy jedną warstwą w temp. 50-55°C. Susz powinien mieć żółte zabarwienie, być elastyczny, nie kruszyć się, nie pachnieć spalenizną.